Będę ojcem.
Będziemy mieli dziecko.
Pokręciłem bezradnie głową. Widziałem USG, widziałem te małe bijące serduszko, widziałem co się działo z Natalie...a mimo to nadal w to nie wierzyłem..
-Chris?-głos mojej ukochanej się załamał.
Spojrzałem na nią. Była bliska płaczu i ściskała w dłoni zdjęcie oraz receptę. Wysiliłem się na lekki uśmiech i objąłem ją ramieniem.
-T-to moja wina, mogłam w-wcześniej na to wpaść-dziewczyna zaczęła się jąkać i po jej policzkach pociekły pierwsze łzy.
Szybko otarłem je kciukiem.
-Nie płacz-poprosiłem.
Brunetka spojrzała na mnie smutno i zatrzymała się. Stanąłem przy niej i wziąłem głęboki oddech.
-To moja wina-prawie szepnąłem.-Ja wtedy nalegałem, ja do tego doprowadziłem i ja wszystko schrzaniłem. Przepraszam.
Spuściłem głowę. Wiedziałem, że cała wina spoczyna na mnie...tylko czemu to Natalie musi na tym ucierpieć? Czy my w ogóle tego chcemy? Podejmiemy się tego wyzwania? Przyciągnąłem narzeczoną w swoją stronę i mocno ją przytuliłem.
-Naprawdę tego nie chciałem, Nat ja...-urwałem.-Nie chciałem by się to tak skończyło.
Ponownie spuściłem głowę, nie wiedziałem co mógłbym więcej powiedzieć.
-Zostawisz mnie?-spytała maleńka.
Spojrzałem na nią.
-O czym ty mówisz?
-Chcesz mnie zostawić, tak? Dlatego, że wszystko poszło nie tak?-rozpłakała się.
Patrzyłem na maleńką i nie dowierzałem w to co usłyszałem.
-Nigdy w życiu czegoś takiego nie zrobię-powiedziałem i otarłem kolejne łzy z policzków mojej ukochanej.-Przepraszam, że do szło do tego, ale...chyba nawet się cieszę...sam nie wiem. Ale na pewno Cię nie zostawię, rozumiesz? Cokolwiek by się nie stało nie zostawię Cię z tym samym, zawsze będę z Tobą. Nie dotarło do mnie jeszcze, czym tak naprawdę zostaliśmy obciążeni, ale cieszę się, że jeśli mam mieć dziecko, to będę je miał z Tobą. Teraz zajrzymy do jakieś apteki i kupimy witaminy nie witaminy z recepty a potem...potem zobaczymy.
Natalie? Chris nieogarnięty XDDD
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz