-Nie na Ciebie-powiedziałem i wyjąłem tosty z tostera.-I jestem wkur.wiony a nie zły.
Położyłem sobie śniadanie na talerzu a naczynie na stole. Usiadłem i zacząłem jeść tosty a Natalie patrzyła na mnie i nie wiedziała o co mi chodzi.
-Ale dlaczego?-spytała.
-Przez tego jeb.anego głąba-syknąłem.
Niby nie powinienem sie tak wyrażać ale no przepraszam, jestem u siebie a ten gnoj.ek wkurzył mnie do reszty.
-Jakiego głąba?-spytała moja siostra zaglądając do kuchni.
wyczucie czasu poziom mistrz po prostu.
-Silvan'a-powiedziałem i dokończyłem śniadanie.
Anastasie zaczęła się mi przyglądać. W końcu podeszła do mnie i dłonią uniosła moją twarz. Pokręciłem głową by mnie zostawiła ale ta nie odpuszczała.
-Pokaż mi się tu a nie. Nawet lodu do policzka sobie nie przyłożyłeś, chcesz aby ci tak spuchł jak trzy miesiące temu?-skarciła mnie.
Puściłem to mimo uszu. Ana poszła do zamrażalnika i wyjęła lód. Owinęła go w ręcznik papierowy i przyłożyła do bolącego jak chol.era policzka.
-Masz to trzymać-nakazała.
Nat patrzyła na mnie, odwróciłem wzrok.
-Zrobić Ci coś do jedzenia?-siostra spytała dziewczynę która pokiwała przecząco głową.
Zmieniłem rękę do trzymania lodu, a brunetka usiadła koło mnie przy stole.
-Będziecie siedzieć w domu czy nie?-spytała Ana.
-Jakoś nie za specjalnie-mruknąłem.-Bo co?
-Bo Cameron wpadnie tu koło 10-powiedziała radośnie.
Upuściłem lód który trzymałem przy policzku. Że co kur.wa?!
-Chris uspokój się do diaska-mruknęła moja siostra.-Ma prawo tu przejeżdżać.
-Nie, nie ma-syknąłem.
-Ale ja go zapraszam, a to również mój dom-odparła siostra.-Nic Ci do tego, że się spotykamy.
Wstałem od stołu i zdecydowanym krokiem poszedłem do siebie. Ten gościu nie wejdzie tu puki ja tu jestem, co to to nie! Usiadłem na łóżku lecz za chwilę wstałem i z impetem otwierając drzwi wyszedłem na zewnątrz. Pobiegłem w stronę drzew a tam przemieniłem się i szybko wzbiłem się w powietrze na tyle wysoko, by nie dało sie mnie dojrzeć.
Natalie?
Położyłem sobie śniadanie na talerzu a naczynie na stole. Usiadłem i zacząłem jeść tosty a Natalie patrzyła na mnie i nie wiedziała o co mi chodzi.
-Ale dlaczego?-spytała.
-Przez tego jeb.anego głąba-syknąłem.
Niby nie powinienem sie tak wyrażać ale no przepraszam, jestem u siebie a ten gnoj.ek wkurzył mnie do reszty.
-Jakiego głąba?-spytała moja siostra zaglądając do kuchni.
wyczucie czasu poziom mistrz po prostu.
-Silvan'a-powiedziałem i dokończyłem śniadanie.
Anastasie zaczęła się mi przyglądać. W końcu podeszła do mnie i dłonią uniosła moją twarz. Pokręciłem głową by mnie zostawiła ale ta nie odpuszczała.
-Pokaż mi się tu a nie. Nawet lodu do policzka sobie nie przyłożyłeś, chcesz aby ci tak spuchł jak trzy miesiące temu?-skarciła mnie.
Puściłem to mimo uszu. Ana poszła do zamrażalnika i wyjęła lód. Owinęła go w ręcznik papierowy i przyłożyła do bolącego jak chol.era policzka.
-Masz to trzymać-nakazała.
Nat patrzyła na mnie, odwróciłem wzrok.
-Zrobić Ci coś do jedzenia?-siostra spytała dziewczynę która pokiwała przecząco głową.
Zmieniłem rękę do trzymania lodu, a brunetka usiadła koło mnie przy stole.
-Będziecie siedzieć w domu czy nie?-spytała Ana.
-Jakoś nie za specjalnie-mruknąłem.-Bo co?
-Bo Cameron wpadnie tu koło 10-powiedziała radośnie.
Upuściłem lód który trzymałem przy policzku. Że co kur.wa?!
-Chris uspokój się do diaska-mruknęła moja siostra.-Ma prawo tu przejeżdżać.
-Nie, nie ma-syknąłem.
-Ale ja go zapraszam, a to również mój dom-odparła siostra.-Nic Ci do tego, że się spotykamy.
Wstałem od stołu i zdecydowanym krokiem poszedłem do siebie. Ten gościu nie wejdzie tu puki ja tu jestem, co to to nie! Usiadłem na łóżku lecz za chwilę wstałem i z impetem otwierając drzwi wyszedłem na zewnątrz. Pobiegłem w stronę drzew a tam przemieniłem się i szybko wzbiłem się w powietrze na tyle wysoko, by nie dało sie mnie dojrzeć.
Natalie?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz