Wróciłam późnym wieczorem do domu, umyłam się, zjadłam i położyłam się spać. Jutro czeka mnie wielki dzień, i nie mogę się złamać. Nie wybuchnę płaczem. Jestem silna. Dając sobie nadzieję i siły zasnęłam w głęboki sen.
Obudziłam się gdzieś około ósmej. I jak zwykle, zjadłam śniadanie, wyszykowałam się i wyszłam na miasto szukać ofiary. Do tej pory nie wiedziałam kogo dokładnie szukam ale wiedziałam że znajdę odpowiednią osobę. Przed tym poszłam jeszcze do kawiarenki kupić sobie latte. Dzisiaj musiałam być silna, wypoczęta i za wszelką cenę uśmiechnięta.
Szłam prostą drogą między starymi kamienicami gdy nagle usłyszałam jęk kobiety i śmiech mężczyzny. Skradłam się aby spojrzeć co się stało. Myślałam już o najgorszym i nie myliłam się, ten facet chciał coś tej kobiecie zrobić, a mówiąc coś miałam na myśli zgwałcić. Musiałam szybko zareagować. Uznałam tego mężczyznę za idealną ofiarę której dzisiaj tak rozpaczliwie szukałam. Wyjęłam broń z torebki. Stanęłam za nim przykładając mu broń do tylnej części głowy.
- Nie ruszaj się albo zginiesz marnie. - Powiedziałam oschłym, obojętnym głosem. Ten jednak nie posłuchał, gwałtownie się odwrócił. Wypełniłam swoją groźbę, nacisnęłam spust pistoletu celując w sam środek czaszki.
Mężczyzna o ciemnych włosach upadł na zimie rozbijając przy tym głowę. Nie wiem ile zostało mi czasu zanim przyjdzie Marshall, ale musiałam się szybko pozbyć tej kobiety.
- Idź, póki chcesz zryć, uciekaj. - Powiedziałam chowając broń do torby. Kobieta zrobiła to co jej kazałam. Schowałam się za ścianą, czekając na Marshalla. Gdy wreszcie przyszedł weszłam w cień, nie ujawniając całej mojej twarzy.
- No nareszcie, ile można na ciebie czekać. - Powiedziałam, niskim, ochrypłym głosem.
Marshall ?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz