Od Christopher'a cd. do Natalie

Obudziłem się w swoim pokoju i spojrzałem na zegarek. Skarciłem siebie w myślach za tak późną pobudkę. Ubierałem się i schodząc po schodach poczułem zapach świeżutkiej jajecznicy. Anastasie już nie spała. Wszedłem do kuchni przeciągając się a siostra siknęła mi głową na powitanie. Nadal się nie odzywa przez tę ostatnią kłótnię? Bez słowa usiadłem przy stole i bawiłem się widelcem. Gdy blondynka skończyła przyrządzać śniadanie i nałożyła sobie porcję wstałem od stołu i zrobiłem to samo. Jedliśmy w ciszy, mówiąc szczerze nie przepadałem za tym milczeniem, zawsze miewałem wyrzuty sumienia. Czym prędzej skończyłem posiłek i po zmyciu naczyń wyskoczyłem z domu. Wyprowadziłem motor z garażu. Wskoczyłem na niego i odpalając silnik ruszyłem z piskiem opon. Wolałem się wymykać z domu niż siedzieć w nim i czuć się jak obcy. Mieszkam tu od tygodnia i już poważnie zastanawiam się nad przeprowadzką, od rodzeństwa. Gdy dojechałem do centrum zaparkowałem swoim kochanym cackiem i przez pójściem do pracy zamierzałem kupić sobie coś na drugie śniadanie. Oczywiście jestem na tyle roztargniony, że wpadłem na dziewczynę. Uderzyła plecami o ścianę. Kurde, powinienem bardziej uważać na swoją siłę...
-Przepraszam, zagapiłam się-wymruczała cicho.
-Nic nie szkodzi-powiedziałem.
Nieznajoma odwróciła wzrok. Zaczęła jakby...płakać? Nie no poległem na całej lini! Pierwsze co i już biję wszystkich dookoła. Dopiero po chwili zauważyłem, że znów odwróciła się w moją stronę.
-Jeszcze raz przepraszam, że na Ciebie wpadłam.
-Naprawdę nieszkodzi-powiedziałem.-To ja wpadłem na Ciebie, mam nadzieję, że 
wybaczysz mi tę małą stłuczkę.-powiedziałem rozmyślając, jak mogę wynagrodzić dziewczynie te zderzenie. Ale może najpierw przydałoby się przedstawić?
-Jestem Gilbert-podałem dłoń dziewczynie.
Patrzyła na nią i nie wiedziała o co chodzi, przynajmniej tak mi się wydawało.
-Chciałbym wynagrodzić Ci tę krzywdę więc proszę pozwól zaprosić się na herbatę w ramach rekompensaty za mój wybryk.
Natalie?